ผู้บริหารหรือผู้นำจำนวนไม่น้อยชอบใช้พระเดชนำแล้วลืมตามด้วยพระคุณหรือหลักเมตตา ทำให้กลายเป็นผู้นำที่ลูกน้องไม่ค่อยจะรัก ไม่สามารถข้าไปนั่งในใจของคนอื่นได้
เนื้อหาจากสามก๊ก
จิวยี่เปิดใจคุยกับโลซกว่า “แผนการให้กังตั๋งจับมือกับเล่าปี่เป็นเรื่องที่ดี ถ้ามีเวลาอีก 20 ปีก็น่าจะสำเร็จ แต่ข้าไม่มีเวลามากขนาดนั้น ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าร่างกายนี้จะอยู่ได้นานแค่ไหน เพราะการ ออกศึกมาตลอดทำให้ร่างกายบอบช้ำ ยิ่งมาถูกธนูพิษของโจหยินก็ยิ่งทำให้บอบช้ำมากขึ้น ฉะนั้นเพื่อความสำเร็จของนายท่านข้าคงจะช้าไม่ได้ สิ่งใดที่ทำแล้วสำเร็จไวต้องรีบทำ ข้าจับตัวเล่าปี่เอาไว้แล้วก็ออกคำสั่งให้กวนอู เตียวหุย ยกทัพขึ้นเหนือทำศึกกับโจโฉ จากนั้นทัพกังตั๋งจึงบุกไปสนับสนุน มีแต่วิธีนี้เท่านั้นที่จะทำให้การใหญ่ของนายท่านสำเร็จ”
โลซกได้ฟังจิวยี่เปิดใจพูด ทำให้ทั้งรู้สึกสงสารจิวยี่ที่ใกล้จะดับสูญ แต่ทุกลมหายใจก็ยังคิดถึงแต่เจ้านาย ทว่าก็ยังรู้สึกต่อต้านกับวิธีการของจิวยี่ “กวนอู เตียวหุย ล้วนเป็นแม่ทัพผู้แข็งแกร่งท่านใช้วิธีนี่ในการบังคับเขา แล้วเขาจะเต็มใจทำงานให้เราหรือ คนที่ยอมจำนนด้วยความไม่เต็มใจจะทำงานให้เราได้อย่างมีประสิทธิภาพหรือ ที่สุดของการใช้คนคือยึดเมตตา โจโฉเป็นเผด็จการแค่ไหน แต่พอเขาพ่ายศึกผาแดงทำให้เขาได้รับบทเรียนว่าการเลี้ยงคนด้วยพระคุณย่อมดีกว่าพระเดช ด้วยเหตุนี้เขาจึงไม่รีบยกทัพล้างแค้นแต่อาศัยช่วงนี้ระดมพลเงียบ ๆ พยายามดึงคนมีความสามารถเข้ามา “…
ข้อสรุปแนวคิดจากเรื่องนี้
คุณผู้อ่านครับ โถซกเป็นผู้นำที่ชาญฉลาดเรื่องการบริหารคน ในขณะที่จิวยี่ติดเงื่อนไขเรื่องของเวลา จึงทำให้ตัดสินใจทุกอย่างบนความเร่งรีบ ใช้ทุกแผนการเพื่อที่จะใช้คน
เรื่องจิวยี่กับโลซกผมคงไม่อาจชี้ว่าใครผิดใครถูก เพราะต่างฝ่ายต่างเหตุผลและมีเงื่อนไขของเวลาที่แตกต่างกัน
ทว่าส่วนตัวผมเห็นด้วยกับแนวคิดของโลซกที่ว่า “ที่สุดของการใช้คนคือ ยึดเมตตา” การใช้พระเดชเป็นเรื่องง่ายและง่ายมาก เพราะพระเดชคืออำนาจซึ่งผู้นำมีโดยตำแหน่งอยู่แล้ว ผู้นำที่ใช้แต่พระเดชนำแต่ลืมใช้พระคุณหรือเมตตาธรรมมาสนับสนุน
ในยุคนี้มีเยอะครับ เพราะอำนาจมันใช้ง่าย แค่ออกคำสั่งหรือชี้นิ้วได้แล้ว แต่การจะทำอย่างไรให้ลูกน้องรัก อันนี้แหล่ะเป็นเรื่องยาก เพราะผู้นำจำนวนไม่น้อยทำไม่ได้ พอถึงเวลาก็มาบ่นว่าทำไมถูกน้องไม่รักฉันเลย ผู้นำแบบนี้ก็แปลกนะครับ ไม่เคยให้ความเมตตาและความเข้าใจกับเขา แล้วจู่ ๆ จะมาเรียกร้องให้เขารัก แบบนี้ใครจะรักได้ครับ และถึงรักได้ก็รักแบบไม่จริงใจ รักนายเพราะอยากเป็นคนโปรด
ฉะนั้นอยากให้ลูกน้องรักจงยึดหลักเมตตา เมื่อเมตตาก็จะทำให้เราเปิดใจรับฟังความคิดที่แตกต่าง ทำให้เราเข้าใจลูกน้องมากขึ้น เพียงเท่านี้ความรักก็ก่อเกิดบนหลักการให้ก่อนแล้วค่อยได้รับ แต่ถึงกระนั้นซุนวูเจ้าของ ตำราพิชัยสงครามชุนจู กล่าวไว้ว่า “เมตตาแต่ไม่อาจช่วงใช้ย่อมไร้ประโยชน์” หลักเมตตาเป็นสิ่งสำคัญ แต่อย่าเมตตาอย่างสูญเปล่า ผู้นำที่ชาญฉลาดต้องไม่ลืมหลักการนี้นะครับ
———————————–
หนังสือ : อยู่อย่างฉลาด อยู่อย่างสามก๊ก
ผู้แต่ง : เปี่ยมศักดิ์ คุณากรประทีป-
สั่งหนังสือได้ที่ : https://bit.ly/3zu6Llk
บทความน่าอ่าน